Hygeia Public Health 2017, 52(2): 151-156pl

Terapia manualna w pracy z blizną po operacji cięcia cesarskiego

Małgorzata Chochowska ^1,2,3/, Jerzy T. Marcinkowski ^4/, Aneta Klimberg ^4/

1/ Centrum Fizjoterapii i Terapii Manualnej KORE
2/ Zakład Rehabilitacji, Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej, Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu
3/ Pracownia Terapii Manualnej i Masażu, Wyższa Szkoła Edukacji i Terapii w Poznaniu
4/ Katedra Medycyny Społecznej, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu

Streszczenie
Obecnie w Polsce ok. 40% ciąż jest rozwiązywanych przez cesarskie cięcie (CC), pozostawiając bliznę, która będzie wymagała ukierunkowanych działań, mających na celu przywrócenie jej prawidłowej ruchomości i oddzielenia od tkanek otaczających oraz przeciwdziałanie powstaniu zrostów w obrębie gojących się tkanek.
Poważny problem stanowią zrosty powstałe po CC, których odsetek wynosi według różnych szacunków 46-100% i rośnie z każdym kolejnym zabiegiem CC, a które mogą być źródłem niespecyficznych dolegliwości przewodu pokarmowego, układu moczowego, rozrodczego, a ponadto stanowić przyczynę chronicznego bólu miednicy, obstrukcji związanej z tzw. "ciasnym jelitem", dyspareunii, czy niepłodności. Pacjentka na ogół nie łączy występujących dolegliwości z obecnością blizny po CC.
Skuteczną i bezpieczną formą zachowawczej pracy z blizną po CC są techniki bezpośrednie oraz pośrednie z zakresu terapii manualnej, głównie: drenaż limfatyczny, rozluźnianie mięśniowo-powięziowe i masaż głęboki, uzupełnione o autoterapię.

Słowa kluczowe:  cesarskie cięcie, blizna, zrosty, leczenie zachowawcze