Hygeia Public Health 2019, 54(2): 114-122pl

Analiza wykorzystania jednostek systemu ratownictwa medycznego w Polsce w latach 2010-2014

Ewelina Janczewska ^1/, Agata Adamczyk ^2/, Zenon Truszewski ^1/, Janusz Trzebicki ^2/

1/ Zakład Medycyny Ratunkowej, Warszawski Uniwersytet Medyczny
2/ I Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Streszczenie
Wprowadzenie. Ratownictwo medyczne, to współcześnie jedno z ważniejszych ogniw systemu ochrony zdrowia. Od 2007 r. w Polsce funkcjonuje System Państwowe Ratownictwo Medyczne (PRM), którego misja skupia się wokół udzielania świadczeń zdrowotnych osobom, które znalazły się w stanie zagrożenia zdrowia lub życia.
Cel. Ocena stopnia wykorzystania jednostek Systemu PRM: szpitalnych oddziałów ratunkowych (SOR) i zespołów ratownictwa medycznego (ZRM) w latach 2010-2014.
Materiały i metody. Analizą objęto raporty zbiorcze oraz dane Głównego Urzędu Statystycznego, Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego oraz Lotniczego Pogotowia Ratunkowego (LPR). Dla porównań kształtującej się sytuacji w zakresie stopnia wykorzystania ratownictwa medycznego uwzględniono 3 obszary terytorialne - Polskę ogółem, województwo mazowieckie oraz Warszawę.
Wyniki. W 2010 r. w Polsce ZRM dziennie udzielały pomocy medycznej średnio 7855 pacjentom, a w 2014 r. już 8532 (wzrost o 8,6%). W woj. mazowieckim i Warszawie wzrost wynosił odpowiednio 10 i 13,9%. Populacja osób starszych (65+) w tej grupie wzrosła o 16% w Polsce. LPR realizowało od 18 (2010) do 24 misji dziennie (2011 i 2014). Liczba pacjentów w SOR wzrosła o 7,9% w skali kraju, o 30,4% na Mazowszu i o 46,9% w Warszawie.
Wnioski. Zapotrzebowanie na świadczenia zdrowotne z zakresu ratownictwa medycznego ciągle wzrasta, toteż niezbędna jest stała modernizacja Systemu PRM. Ocena danych dotyczących LPR wskazuje na jego racjonalne wykorzystanie w stanach nagłych, gdzie czynnik czasu ma kluczowe znaczenie dla wyników leczenia.

Słowa kluczowe:  ratownictwo medyczne, medycyna ratunkowa, stany nagłe, system ochrony zdrowia